Bir Şehrin Uzak Semtleri Gibi Gözlerin*
İsmet Özel’in annesinin uyuşmuş ayağını harekete geçirmek için söylediği “kalk düğüne gidelim” sözü, şairin en güzel şiirlerinden birine başlık olmuştu. Şiirin etkisi bir yana bu sözün etkisi bende hep hüküm sürmüştür. Tabii İsmet Bey’in şiirlerinin hayatımın her aşamasında farklı şekillerde anlamlarına doğru usulca akıp gitmesi ve benim her adımda şiirin içinden dizelerle yaşıyor olmam kimseyi ilgilendirmeyebilir. Ancak şiirin, sözün ne olması gerektiğini her defasında anlıyor oluşum beni şiire bir adım daha yaklaştırıyordu. Yaşadığım dönüm noktalarında şiire/İsmet Özel şiirine tutunurken bana lazım olan şeyin ne olduğunu anlıyordum: uyuşan yerlerimi harekete geçirmek. Uyuşan yerlerini harekete geçirdiğinde başlıyor hayat. Uyuşukluğun lüzumu var mı? İnsanı uyuşukluğa iten hiçbir şeye tahammülüm yok. Lisedeyken yani 15-16 yaşlarımda hayatı anlamaya çalışırken kendime bir yol bulmuştum: sevmek. Ben çok güzel sevebiliyordum. Böyle bir özellik olabilir mi Allah aşkına. Güzel sevmek. S...