Bir Çeşit Hastane Polemiği

Yazan: -

     

    Dünyanın yaramaz yılı 2020’nin günleri geçip gidiyor. Bizse gitmekten korktuğumuz yerdeyiz. Buralara gelmemek için aylardır evden çıkmıyor, arkadaşlarla videolu görüşme yapıyorduk. Şimdi geldiğimiz nokta hastane kapılarında nöbet tutmak. Kimseyle tokalaşmayıp, dışarıdan aldığın paketli ürünleri yıkmadan kullanmasan da ayağının altındaki halı kayıveriyor işte. Telaşla ambulansı aradığında aldığın tepki salgın hastalık yüzünden gelemiyoruz, siz götürseniz daha iyi olur gibi cümleler oluyor.
     Bizim aileyle aynı durumda olan onlarca hastanın yaşadıkları ise şöyle;
     Arabaya zorla binip tedavi olma umuduyla hastane yolunu tutuyoruz. İlk gittiğimiz hastanede kırığın ciddi olduğunu ve orada tedavi edemeyeceklerini öğrendikten sonra ikinci hastaneye doğru yola çıkıyoruz. İkinci hastane sadece salgın hastalık için kullanıldığından üçüncü hastanenin acil cerrahi yani müşahide kısmana varıyoruz. Gelen doktorlar durumun ameliyatlık olduğunu ancak bayramdan dolayı uzman doktorların olmadığını ameliyatı bayramdan sonra yapabileceklerini söylüyorlar. Servise yatırılmasını umut ederken boşta yatak olmadığı için geceyi sedye üzerinde geçiriyoruz. Ertesi gün servise alınsanız da sizinle ilgilenen olmuyor. Camdan dışarı baktığınızda salgın hastalığa kapananları görüyoruz. Sedyeleri şeffaf bir fanus ile kapalı bu kişiler bir an önce sağlığına kavuşur diye dua etmekten başka bir şey gelmiyor elimizden. Bir günde onlarca, yüzlerce giriş yapılıyor. İçimizde, acaba ben de yakalanır mıyım korkusuyla maske – kolonya – eldiven üçlüsüne bağlı hayat yaşıyoruz.
     Hasta yakını olarak tek tek girebilirken odanın içerisinde de bütün tedbirlere harfiyle uymak zorunda kalıyorsunuz.
     Eğer salgın hastalığa kapılmış olsaydık bütün imkânlar sunulacakken şuan kimsenin umurunda değiliz.
     
   Ancak tüm bunların normal koşullar altında olmadığımızdan yaşandığını biliyor sağlık çalışanlarına büyük bir saygı duyuyoruz. Tek sitemimiz bu koronaya…




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bahsetsem Ne Fayda

Yazan: -
Resim
Bilsem anlatırdım. Hep sonradan oldu haberim. Ben de büyümek istedim, büyüyemedim. Tanık olan değil bizzat yaşayan anlarmış bazı şeyleri, ben nereden bileyim. Ben doğru dürüst yaşamadım ki, anlayamadım. Yaş aldıkça çenem düştü, hiç yaşamadığım şeyler hakkında atıp tuttum. Bu böyledir, şu şöyledir, o işler öyle değil. Kalbim çatlayıp yarılır gibi olmadan nereden bilecektim o sözün aslında neden bahsettiğini? Kulaklarım cayır cayır yanıp da buz tutmadan anlayabilir miydim o sahneyi? Çok da iyi bilirim aslında bu şiirler bu filmler hep yalan dolan, ağlatmak için yapıyorlar milleti. Bunu bile isteye okudum izledim hep, neye yaradı ki? Başıma gelmeden bilemedim, hatta hazırlıklı bile değildim. Çok değil iki saniye önce kahkahalar atan dostum bir anda karşımda hüngür hüngür ağlamaya başlayınca hissedeceğim çaresizliğe karşı uyarsalar beni bir şey ifade eder miydi? Reddedilmeyi tadan bir başka dostuma vereceğim tesellinin lakırdıdan başka bir şey olmadığını anlatsalar bana, bu beni durdurur m...
Oku »

Karanlığa Kahkaha

Yazan: -
Resim
Yıl 2005. Adem amcam Motorola cep telefonu almıştı o gün. Benim için hayatın başladığı an belki de oydu. Ondan öncesi, başkalarının anlattığı anılar... Beni ilgilendirmeyen hikâyeler. Mesela adını bile hatırlamadığım bir halam, yıllar sonra beni gördüğünde şöyle dedi: “Ya iki yaşındaydın ya da daha küçük... Sağ elini sobada yakmıştın. Biz buz ararken, yoğurt mu sürsek doktora mı götürsek derken, seni odada tek bırakmışız. Döndüğümüzde bu kez sol elini de yakmışsın. Elinde buz, gözünde yaş, iki eline baka baka ağlıyordun.” Ben hiçbirini hatırlamıyorum. Ama bu hikâyeye inanıyorum. Çünkü ben olsam, sağ elim yandığında kendi kendime “Bu, sol elim de yanacak demek değil,” derdim. Hep öyle düşündüm. Hayatım boyunca doğruyu, yanlışın içinden çıkararak bulmaya çalıştım. İçimden gelen sese güvendim. Düşüncelerimi susturmak için yaşadım belki de. Ve eğer gerçekten sol elimi de sobaya uzattıysam… bunu düşünerek yapmışımdır. Adem amcam Güngören’de otururdu. Bizim için ne yakın ne uzak bir yerdi. N...
Oku »

Dünyanın En Tahmin Edilebilir Adamı

Yazan: -
Resim
Bu seninle değil benimle ilgili. Sen sadece bir sebepsin benim için. Beni bilirsin: tipi vasat, boyu kısa, kalıbı zargana. Hani şiddetli bir rüzgarda her an uçabilirim. Dışım içime sirayet etmiş, zavallının tekiyim. Sesimi çıkarıp hakkımı savunamam ama alttan almayı iyi beceririm. Ağzım laf yapmaz, zaten anlatacak pek bir şeyim de yoktur. Belki ‘iyi çocuk’ diye bahsederler arkamdan, kimseye ‘hayır’ diyemediğimden muhtemelen. Besbelliyim, merak edilecek bir şey yok hakkımda. Hep buralardayım, beni arayan eliyle koymuş gibi bulur. Elimden çok iş gelmez, ortalamanın bir tık üstünde veya bir tık altındayım. Ben dünyanın en tahmin edilebilir adamıyım. Kendimi aşağılayıp teselli beklediğimi sanma sakın, iyi özelliklerim de yok değil. Ama sen hep yetersizliğimi hatırlattın bana. Bende eksik ne varsa yüzüme vurdun. Oysa benim şikayetim yoktu, halimden memnundum. Rutinimden şaşmaz, evimden çıkmazdım. İnan bana ben böyle yıkık bir adam değildim. Beni sen bu hale getirdin. Seni görmeden hemen önc...
Oku »