Haykırış

Üstümde yine bir ölünün yorgunluğuyla uyandım, vücudum ayaklı bir ceset torbası sanki… Gözlerimi açamadığım halde elimi sigara paketime attım. Sigaramı ağzıma koydum. Yine o her seferinde beni kendisini aratmakla meşgul eden çakmağımla yaktığım sigaramdan derin bir fırt çektim. Düşünceli bir şekilde bıraktığım dumanı izliyorum. Bugün ne yapacağımı düşünüyordum çok yoğun biri gibi… Zar zor kalktığım yatağımdan tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra rutin hale getirdiğim gibi boş buzdolabımı açıp içini seyrediyorum. Bu işi hallettikten sonra kendimi zar zor dışarı attım. Yine sokaklarda boş boş geziyorum dükkânlarda ki eleman aranıyor yazılarına bakıyorum.  Kimi karışmış olan saçım sakalımdan dolayı dilenciymişim gibi kovuyorlar ya da “Bayan elaman arıyoruz kardeşim.” deyip nazikçe kıçıma tekmeyi vuruyorlar. En azından bunlar insaflı davranıyorlar ama kardeşim biri de akıl edip bayan eleman arıyoruz diyemiyorlar mı? İyice Turist Ömer’e dönüp sokaklarda aylak aylak geziyorum. Akşama kadar dolanmam artık bir fayda vermiyor. Sağ olsun ev sahibimde hiç halden anlamayan biri olduğu için evime o uyumadan giremiyorum. İnsana en çok koyan ne biliyor musunuz? Siz insan gibi çalışmak istiyorsunuz ama bütün kapılar kapanıyor ve en ağır olanı da hâlâ ailenin eline bakıyor olmak. Uzun zamandır onları da arayıp soramıyorum. Kontörüm olmadığı için. Hem artık yüzüm yok aramaya. Çünkü ne zaman arasam para istiyor gibi oluyorum. Sevdiğim kadını da bu lanet olası durumdan dolayı kaybettim. Çocukken durumlar ne kadar güzeldi dimi, dünyanın bu karanlık yüzünden bihaber takılıyordu insan. Ekmek elden su gölden tek işin gücün oyun oynamaktan ibaretti. Ne bok vardı ki büyüdük. Bunca acı kederi hak edecek ne yaptık.  Akşamları da belediyenin sokak lambaları da olmasa evimde karanlıklar içinde oturuyor olurdum. O kadar vahim bir duruma düştüm ki çöpten veya pazarlardaki çürük çarık şeylerden besleniyor oldum. Ha birde bu fast foodcular olamasa boğazımdan adam akıllı bir şey geçmeyecek. Orada yemek yiyenleri anlamıyorum zaten az veriyorlar birde bırakıyorlar. En sonunda evime geliyorum buz gibi olan odama geçip kendimi yatağıma atıyorum bitlerimle baş başa yatıyorum.