Kendi Zindanımız

Kara Mahzuni'nin Nasıl Değil Neden yazısını tıklayarak okuyabilirsiniz.

Kıymetli dostum Mete Alper'e ithafen...

Azizim fazla öteye gitmeye hiç gerek yok. Aslında hepimiz kendimize oluşturduğumuz zindanlar içerisinde yaşayıp gidiyoruz. Aslında kafayı kaldırıp ileriye baktığımız zaman (kendi kendimize üçüncü tekil şahıs olarak) yargılasak bütün bunlar biter. Bizler ve çevremizdeki diğer insanlar kendi oluşturduğumuz zindanlar içinde hapis olmuşuz. Bu zindanlar yüzünden günlük hayatta konuştuğumuz kişilerle yaptığımız muhabbetler tekrara düşmüş. İnsan bahsedecek güzel şeyler bulamadığı vakit daima etrafı yargılamıştır. Halbuki kendisini çekip bir kenara konuşsa, kendi kurduğu zindanın farkında olacaktır. Daha sonra bu zindanı yıkmaya çalışacaktır. Ve bu mücadele sırasında içinden bir Tatar Ramazan çıkıp “Ben bu oyunu bozarım!” diye haykıracaktır. Bu Tatar Ramazan’ın yöntemi kişiden kişiye değişir. Bana göre yazarların yazmasının tek sebebi içlerindeki Tatar Ramazan’ı dışa vurmasıdır. Çünkü Tatar Ramazan bir engelle karşı karşıya geldiği vakit yeni bir yol arar ve bulur. Yazarların da takıldıkları yerde zihinlerini harekete geçirip, güzel kelimeler veya kelime grupları bulmasını sağlar. Önemli olan o zindanı fark etmektir. Çünkü bazen o zindanda insanın kalemi kırılır da idamlık olur. O idam sehpasında cellat tekmeyi vurduğu vakit fark edersin o zindanı ama iş işten geçmiş olur. Dışarıya karşı her ne kadar mükemmelliyetçi birini oynasak da aldırmayınız. Kalemi kırılmaya yakın olana veya kırılma ihtimali olana zindanlarda çok oyun kurarlar. Bu oyunların en başında da “MÜKEMMELLİYETÇİ” gelir. İnsan daima yeniliği aramalıdır. Kendisini geliştirmeye çalışmalıdır. Ancak öyle eline balyozu alıp kendi zindanın duvarlarını kırabilir. İnsan kendisini geliştirmeye mahkûmdur. Düştüğün yerden kalkmasını da bilmelidir. Zindan yıkmak kolay iş değildir. Çevrendeki herkes o zindanları çok mükemmel olarak tanımıştır. Çünkü onlarda kendilerinden öncekiler gibi kendi zindanlarının sistemine ayak uydurmuşlardır. Orada iken sanki başlarına hiçbir şey gelmeyecekmiş gibi takılabilirler. Unutma azizim, bizler kendi zindanlarına hapis edilmişlerin de özgürlüğe kavuşması yolunda, onların uyanmalarını sağlayacaklarız. Bizler herkesin kendi zindanını yüzüne vurmak için varız. Bizler bu toplumdaki insanların Tatar Ramazan’ıyız. Bizler onlara bu zindanların kırılıp aşılabileceğini göstermeliyiz. Bunun için evvela bu işe kendimizden başlamalıyız. Kelimelerimizle kalemimizle “Ben bu oyunu bozarım!” demedikçe bu zindanlar var olmaya devam edecektir.