Laf Salatası

Hiç bana bakma. Cevaplar bende değil. Doğru soruları soramadım. Cümle kuramadım. Bilemedim hangi kelimeleri kullanayım. Derdimi anlayamadım ki anlatayım. Öğrendiğim ne varsa unuttum. Hatırlayamadım. Zaman geçirdim. Ama artık çok da önemli değil. Her şeyin bir zamanı var. Şimdi sırası değil. Kafam karıştı. Durduk yere aklım allak bullak yine. Uyku bastırdı. Ama gözlerim kapanmıyor. Sırtımdaki kambur rahat vermiyor. Kendi kendime laf yetiştirmekten yoruldum. İnadım inat. İkna olmayacağım baştan belli. Saat kimsenin umurunda değil sanki. Her şey apaçık ortada zaten. Herkes işinde gücünde. Herkeste bir meşgale. Ama yol yok önümde. Seçeneksizim. Bu yüzden belki kararsızım. Arada deredeyim. Olmayacak herhalde. Gücüm yetmeyecek. Yolların bir yere varacağı yok. Bekliyorum ama aslında çok da gereği yok. Aslında çok net her şey. Olması gerektiği gibi. Kimse bir şey kanıtlamaya çalışmıyor. Kimsenin itirazı yok. Herkes memnun olan bitenden. Karşı çıkan yok. Ama muhtemel ki benim dudaklarım kımıldamıyor. Sözlerimin hiçbir değeri yok. Virgüllere boğuldum. Noktayı koyamadım. Lafı dolandırdım. Hiçbir detayı atlamadım. Ayrıntılara takıldım. Kafa şişirdim, farkında değildim. Utanıp sıkıldım. İçime kapandım. Döndüm dolaştım ama bir olurunu bulamadım. Olmak istediğim kişi olamadım. Ben etrafta bir kitapçık görmedim. Hayatın kullanma kılavuzu yok. Olsa belki bulurdum yolumu. Benim de kuracak birkaç cümlem olurdu. Açıkça konuşmak istedim. Dürüstçe itiraf edeyim. Ne var ne yoksa ortaya dökeyim. Peder yok ki tanıdığım, günah çıkarayım. Ne dediysem o. Bana lafımı tekrarlatmayın. Samimiyetim şüpheli benim. Doğruyu yanlışı ayırt edemedim. Söyleyecek fazla sözüm kalmadı. İtiraflarımın dibini sıyırdım. Pek bir faydası dokunmadı sanki. Çok da rahatlamadım. Elimde değil. Olmuyorsa olmuyor demek ki. Ters düştüm kendimle. Yine yalanladım kendimi. Artık düşünüp taşınmaya gücüm kalmadı. İddialarım benden uzaklaştı. Tatsız olaylar yaşandı. Bir kopukluk var bir yerlerde. Bir şeyler eksik sanki. Susmuyorum aslında. Konuşuyorum işte. Öylesine saçmalıyorum. Kafama ne eserse. Yazdıkça siliyorum. Geri geri yürüyorum. Yerimde sayıyorum. Hiçbir şey öğrenemiyorum. Anlam yüklemek benim üzerime vazife değil. Sırları keşfetmek bana düşmez. Gereği yoktu bu kadar düşünmenin. Başım yine boşuna ağrıdı. Saat geç oldu. Ama sıkıntı değil. Acele etmeyi bıraktım. Artık bir yere yetişmem gerekmiyor. Beklentilerimi azalttım. Kendimi yeniden tanımladım. Yeter ki kimse ayıplamasın beni. Anlamaya çalışmasın. Denemedim, çabalamadım. Ama neden bilmem pek halim yok. Nerede yoruldum bu kadar? Sorasım gelmiyor. Fırsatları harcadım. Hiç acımadım. Elimden geleni yapmadım. Ama kimse benden hesap sormasın. Beni benden fazla umursamasın. Eninde sonunda her şey olacağına varır. Her şeyde vardır bir hayır. Zaman inatla akıp gidiyor. Artık başım ağrımıyor. Yaşıyorum işte. Aklıma yapacak daha iyi bir şey gelmiyor.